Back Home

Omdat de wegen rond Seattle nogal dicht kunnen slibben, gaan we dinsdagochtend al vroeg op pad om de auto in te leveren. We hebben onze zorgen om niets gemaakt want binnen een mum van tijd is de auto afgeleverd en staan we klaar voor vertrek op de luchthaven. Nu moeten we alleen nog ruim 5 uur overbruggen voordat we de lucht ingaan en inchecken is nog niet mogelijk. Dat wordt een behoorlijke zit, want de zenuwen gieren inmiddels door mijn keel voor de reis richting huis..

Tot onze verrassing lopen we op Tacoma Airport eerst nog langs een tentoonstelling van tourposters van onze muzikale helden Pearl Jam. Leuk om te zien en zo tikt er ongemerkt toch weer wat tijd weg. Daarna nog een kop koffie voordat we naar de incheckbalie gaan. Ook dit gaat vlot en voor we het weten staan we in de vertrekhal. We eten nog een laatste hamburger en zo nemen we geheel in stijl afscheid van Amerika. En dan is het zowaar al weer tijd om de gate op te zoeken. Ongemerkt zijn ook deze laatste uurtjes Amerika omgevlogen!

We vliegen met Iceland Air en maken een tussenstop in Reykjavik. We doen hard ons best doen om wat slaap te pakken in het vliegtuig, maar dit wil niet echt lukken. Misschien zijn het de spanningen maar het helpt ook niet echt dat het buiten maar niet donker wil worden tijdens deze vlucht. Het is inmiddels woensdagochtend vroeg als we op Reykjavik landen. Omdat we nu het gebied van de Schengenlanden binnen komen, moeten we hier langs de douane. We hebben niet veel tijd, maar het gaat soepel en dan is het echt tijd voor de laatste vlucht van onze reis..

Het is een heldere ochtend als we vanuit Reykjavik naar Amsterdam vliegen. Na een uur of 2 zien we in de verte de Nederlandse kustlijn opdoemen. We vliegen over Zuid-Holland en zien de kassen van het Westland goed liggen. En dan landen we op Schiphol en zetten we na 240 dagen eindelijk weer voet op Nederlandse bodem. Als we in de bagagehal aankomen, zien we in de verte al wat familie staan. We willen er het liefst direct naar toe maar tegelijkertijd zie ik in mijn ooghoeken ook onze bagage op de band voorbij rollen. Die maar eerst pakken en dan zo snel mogelijk naar buiten waar we met open armen ontvangen worden. We drinken nog wat en proosten op onze terugkomst terwijl we om ons heen kijken en we ons voor even de koning te rijk voelen! We kijken terug op een fantastische reis waarin we heel veel moois zagen. Alles is goed verlopen, zowel bij ons onderweg als bij de achterblijvers. Beter hadden we het ons vooraf niet kunnen wensen!

Eenmaal thuis aangekomen wacht er een nieuw comité dat ons welkom heet. Opnieuw proosten we en langzamerhand komen we over de slaap heen. Er staan bloemen, liggen kaarten en attenties en tot onze grote verrassing ligt er ook een uitnodiging voor een welkomstfeestje op zaterdag met als thema ‘I Love Holland’. Dit geslaagde feestje compleet met haringen, kroketten, gehaktballen, pannenkoeken, cocktailprikkers, appeltaart enz. ligt al weer een paar dagen achter ons en inmiddels zijn we al weer bijna een week thuis. Letterlijk zijn we geland, maar figuurlijk nog niet helemaal. Het voelt nog wat vreemd om in eigen huis en omgeving rond te lopen, maar dat komst vast goed.

En dan rest ons voor nu nog iedereen te bedanken voor de leuke reacties en aanmoedigingen op ons blog, voor de ontvangst op Schiphol en thuis na onze aankomst, de bloemen, ballonnen, kaarten enz. En in het bijzonder bedanken we onze familie voor het gezellige feestje afgelopen zaterdag! Door jullie zijn we iets zachter geland in het alledaagse leven thuis!