Na 4 steden op een rij, is het tijd om wat van de countryside van Japan te verkennen. Daarom pakken we woensdag in Kyoto de Hida Express richting Takayama. Deze trein rijdt dwars door de Japanse Alpen en mooie landschappen en oude dorpjes trekken voorbij terwijl we naar buiten kijken. Even helemaal geen hoogbouw te zien hier. Aangekomen in Takayama maken we ons op voor een fikse wandeling naar onze Ryokan. Tot ik onderaan de trap iemand zie staan met het bordje ‘Oyado Yamakyu’. Hé, daar slapen we toch vannacht? We stappen op de man af en kunnen meerijden. Eenmaal onderweg kijken we elkaar wat vertwijfeld aan. Heet die Ryokan echt wel zo? Al die namen hier lijken ook zo verrekte veel op elkaar..
Maar gelukkig zitten we goed. Een Ryokan is een traditioneel Japans familiehotel. Binnengekomen moeten de schoenen uit en staan er slippers klaar. In onze kamer liggen tatamimatjes op de vloer en er staat een laag tafeltje met 4 stoeltjes. Op het toilet staan weer andere slippers, maar daar kan ik maar moeilijk aan wennen.. Na ieder wc-bezoek wijst Robin me erop dat ik de toiletslippers nog aan heb. Het hotel heeft ook een Onsen met een bad voor de mannen en een bad voor de vrouwen. In de kamer ligt een yukata – een soort kimono – voor ons klaar. Verder een instructie waarop staat dat we beide handdoeken mee moeten nemen naar het bad. Vragend kijken we elkaar aan. “Beide handdoeken? Ik zie er maar een.. Zou dat soms die blauwe doek zijn die onder in de kast ligt? Welnee joh, dat lijkt meer op een tafelkleed of zoiets. We vragen het straks eerst wel even na.” De jongen bij de receptie begint te lachen. Nee, die blauwe doeken zijn niet voor het bad. Er ligt nog een plastic zakje en daar zit nog een handdoekje in. Die tasjes hadden we nog niet geopend. Als we teruglopen naar onze kamer, zie ik iemand de lift instappen in yukata met daaroverheen een blauw jasje. Aha, het kwartje valt, het zijn geen blauwe tafelkleden maar overjasjes. Nu we weten hoe we ons moeten kleden en we de regels voor het gebruik van het bad bestudeerd hebben, kunnen we met een gerust hart de Onsen in plonzen.
Na het badderen is het tijd voor het diner. Zoals alles hier is dit ook traditioneel en door verschillende moeders uit de regio bereid. Er staat al een heel plateau met koude hapjes voor ons klaar en als we zitten worden er nog verschillende kommetjes en pannetjes geserveerd. Het ziet er heel mooi uit en het smaakt allemaal even lekker! Rozig door het bad en het eten, keren we terug naar onze kamer. Inmiddels is het bed voor ons opgemaakt en hoewel we op de grond slapen, ziet het er uitnodigend uit. En het slaapt ook best goed. De volgende ochtend duiken we eerst weer de Onsen in voordat we aan het ontbijt gaan. Opnieuw is de tafel gevuld met allerlei lekkers en het ziet er weer heel fraai uit allemaal. Het was een bijzondere ervaring om op zijn Japans te badderen, eten en slapen in deze traditionele Ryokan.
We krijgen een lift terug naar het station. Daar aangekomen vervolgen we de rit met de Hida Express naar Toyama waar we overstappen op de trein naar Kanazawa. Helaas hier geen pick-upservice, maar zelf een half uur sjouwen met de rugzakken op naar ons hostel. Deze plaats kent ook nog een oud Geisha-district. Ook geen geisha’s deze keer, maar we zien wel een gezellig Yakitori-restaurant. Terwijl we daar aan de bar zitten raken we aan de praat met een Japans gezin. Natuurlijk willen ze weten waar we vandaan komen en als we Oranda zeggen, vragen ze ons te gaan staan omdat ze het idee hebben dat iedereen bij ons groot is. Robin doorstaat de test, maar ik niet. De vrouw wijst op zichzelf en ik denk dat ze probeert te zeggen dat we even groot – of klein – zijn. De zoon speelt in een heavy metal band – The Green Machine – en vertelt dat hij in het voorjaar met zijn band o.a. in Amsterdam optreedt. Wat een kleine wereld soms! Bij vertrek zegt hij ons gedag en vertelt hij dat ze nog een kannetje Saké voor ons besteld hebben. Geen idee waarom, maar wel heel leuk. En zo werd het vanzelf later..
De volgende dag besluiten we om eerst buiten wat uit te waaien terwijl we het Kasteel van Kanazawa en Kenrokuen Garden bezoeken. Als laatste bezoeken we het 21th Museum waar we Swimming Pool van Leandro Erlich bekijken. Iemand had ons hierop gewezen en het was heel raar om zo van bovenaf te kijken naar mensen die door een zwembad lijken te lopen. Een leuke afsluiter van onze dagen hier.
En nu ik dit allemaal typ, zitten we in de trein. De lucht is strakblauw en we hopen straks een glimp van Mount Fuji op te vangen onderweg. Onze eindbestemming vandaag is Tokyo. De op een na grootste metropool ter wereld met 13,62 miljoen inwoners en met alle gekkigheid een wereld op zichzelf. Vol verwachting klopt ons hart en voor iedereen die het viert, fijne Sinterklaas dit weekend!
3 december 2016 at 10:23
Zo ik had nog een paar verhalen door te lezen,ik kan alleen maar zeggen wat een indrukwekkende reis en mooie foto’s en heerlijk om door te lezen het mee te beleven……..vol verwachting kijken we uit naar nieuwe avonturen.
Dikke kus,Hilde,Hugo en Tim
3 december 2016 at 11:04
Geweldig! Ik geloof alleen niet dat zo’n tradioneel geschikt is voor een wat oudere hollandse dame. Haha….Ik zou niet meer overeind kunnen komen van de “stoel” en het “bed”. Misschien moet ik toch maar wat vaker een zwembad bezoeken.
Leuk ook de ontmoeting met het japanse gezin. Wat zouden ze opkijken als ze Bram of Mike zouden zien!
Voor de heavy metal liefhebbers in de familie misschien leuk om in de gaten te houden wanneer ze in Amsterdam zijn.
Veel plezier in Tokyo.
Liefs xx
3 december 2016 at 12:44
Haha Elly, wij zeiden ook al tegen elkaar ze moeten Bram en Mike eens zien. Xx
3 december 2016 at 11:07
Traditioneel familiehotel heb ik gemist zie ik.
Elly
3 december 2016 at 17:43
Weer een mooi verhaal én foto’s.
Wij hadden nog nooit gehoord van “Onsen”, maar weten nu (met een beetje behulp van internet) dat het een badgelegenheid is met water uit geisers.
Zo leer je nog wat.
Veel plezier in jullie laatste weekje Japen.
3 december 2016 at 21:18
Wat een mooi verhaal weer. Daar geniet ik echt van. Wij hebben net een mooie Sinterklaasavond achter de rug. We hebben jullie gemist, hopelijk zijn jullie er volgend jaar weer bij.
4 december 2016 at 10:26
Goedemorgen Bianca en Robin
Het is weer interessant wat we allemaal lezen! Wat maken jullie toch een geweldige ervaring mee om dit allemaal mee te mogen maken en dat jullie ons mee laten genieten van alles! Gisteren kwamen we nog de Sint tegen (met allemaal rare gekleurde mannetjes om hem heen, wie dat waren weet ik niet maar het waren geen zwarte pieten) en wilde het volgende meededelen:
Beste Bianca en Robin
De reispiet kwam bij mij met het verhaal dat Robin en Bianca op vakantie gaan,
Maar reispiet is een beetje dom en vergeet te vertellen dat de reis ook over de oceaan zal gaan.
Treinen, boten, fietsen, lopen en wat al niet meer,
8 maanden lang lijkt op bijna geen terugkeer.
Het ergste houdt hij achter de hand en geheim,
Verklappiet zegt dat zij ook niet bij wijnfeesten en het bowlen aanwezig zullen zijn.
En daar zijn een paar familieleden heel verdrietig om,
Maar er werd door die 2 gezegd, ach, die 8 maanden zijn zo weer om.
Nu ik, de Sint, de blog lees op het internet van dit stel,
Geef ik het advies, zoek maar andere vrienden, jawel!!!
Lekker wijnen met Rina, Jaap en weet ik niet wie allemaal.
Bowlen met Marja en Jan, fenomenaal!
Met de groeten van de Sint
5 december 2016 at 08:39
Beste Sint,
2 reispieten koesterden al jarenlang een grote wens,
Ze wilden graag samen een tijdje over de grens.
Met bokbieren, bowlen en kerstshoppen waren ze wel even klaar,
Ze maakten een plan en schraapten al hun zuurverdiende pepernoten bij elkaar.
Op 4 oktober pakten ze hun paspoorten en een wereldkaart,
Stapten op de trein en zo verlieten ze voor 8 maanden huis en haard.
Zo trekken zij nu al 2 maanden lang met veel lol,
Over onze prachtige aardbol.
Maar ondanks alle mooie avonturen vol nieuwe geuren en kleuren,
Staan ze volgend jaar toch echt weer voor jullie deuren.
Dus makkers thuis staakt nu uw wild geraas,
Want zij zijn ruim op tijd terug voor de volgende Sinterklaas.
Groetjes van de reispieten
5 december 2016 at 12:17
Ha ha ha ha ha !!!!!!!!!!
4 december 2016 at 22:11
Wat een mooie verhalen weer en wat lijkt het me lekker om zo daar op een traditionele manier te verblijven.
Het lijkt me daar ook heel schoon en ook veel bijzondere en lekkere gerechten die ze daar serveren.
Maar ben het wel met Ellie eens dat aan die lage tafels eten en die bedden daar zijn wij toch te hollands voor, mijn spieren zouden protesteren denk ik.
Hier is het inmiddels wat kouder geworden maar wel gezond weer en levert ook mooie plaatjes op, we genieten hier ook nog van de Sinterklaas die jullie nu missen en de voorbereiding van de kerst is hier ook begonnen.
Op naar de volgende reis en verras ons weer met mooie foto’s en verhalen we kijken er naar uit.
Veel liefs van ons Mama en Frans xx
5 december 2016 at 08:41
Weet niet of het met Hollandse spieren te maken heeft mam, denk eerder met de leeftijd;-) Ons lukte het nog prima!
Liefs terug
5 december 2016 at 08:39
The Green Machine gaan we in de gaten houden. Maar hadden jullie niet alvast een backstage pass voor ons kunnen regelen?
5 december 2016 at 20:10
Mooi verhaal weer! En wat een dicht talent in de familie zeg!
7 december 2016 at 21:45
Wow, de eerste twee maanden zitten erop. ( nog geen heimwee?)
Ook daar ziet het er weer fantastisch uit, en dan al dat prachtige eten. Om jaloers op te worden. Wel grappig is die Japanse boxspring waar jullie op moeten snurken.
Dat zwembad is trouwens ook te zien in Wassenaar in een museum dat onlangs geopend is. Erg leuk.
De foto’s zijn ook allemaal bijzonder fraai en vormen een mooi beeld van de reis tot nu toe. Er zullen er nog wel een paar geschoten worden in de komende tijd.
We zien er naar uit en nog een fijne reis verder.
Grt . JansHenk
8 december 2016 at 12:50
Zo, wat geweldig dat zwembad heel raar gezicht. En wat een leuke bedjes. Ben benieuwd naar jullie verhalen over Tokyo. Ik vind Amsterdam in deze dagen al heel erg druk……….xx
12 december 2016 at 07:42
Lid e Bianca
Van harte proficiat met je 49e verjaardag.
Dit wordt een legendarische verjaardag, nu op jullie prachtige reis.
Heerlijk om je verhalen te lezen.
Ik liep een beetje achter maar ben nu weer helemaal bij.
Wat schrijf je toch leuk.
gisteren zijn we bij Thea en Frans geweest
Goed!! en ook gezellig.😊
Nog een fijn verdere reis voor jullie beiden .
Winterse warme groet van ons🙋